Choć bardzo bym chciała, niestety nie zaskoczę Was w tym pierwszym poście samodzielnie uszytym żakietem z podszewką. Na to jeszcze trzeba będzie trochę poczekać (wytrwałych zapraszam do śledzenia). Pokażę Wam za to moje początki, które nie wylądowały w koszu i jako tako nadają się na publikację.

Dawno temu, kiedy jeszcze nie wiedziałam, jaka jest różnica między dzianiną, a tkaniną (uwierzcie, tacy szyjący ludzie istnieją!) zabrałam się za zrobienie, jakże "praktycznej", czapy nierozciągliwej. W ruch poszedł najbardziej pstrokaty i dziewczęcy materiał bawełniany, jaki wówczas miałam. Bawełnę szyło się prosto, do dziś z resztą nigdy nie miałam z nią problemów. Uszy i wiązanie zrobiłam z polaru. Przy szyciu minky trzeba mieć nieco więcej cierpliwości i zaprzyjaźnić się z odkurzaczem, albo nauczyć się żyć w symbiozie z fruwającym nad podłogą polarem. Wypełnienie jest z włókniny silikonowej używanej do kocyków. Jak teraz o tym wszystkim myślę, to nie wiem co we mnie wówczas wstąpiło!

Ale wizualnie wygląda całkiem przyjemnie...

Tylko czy jest praktyczne? Oświeciło mnie później, że mogłam chociaż skroić ją ze skosu - może wtedy byłaby na dłużej niż na 2 miesiące.

A tak ryczy młoda lwica:

Materiał: 100% tkanina bawełniana + wypełnienie poliestrowe + polar minky 400g.
Wykrój: zrobiony na podstawie przyciasnej czapki